ค้นหาหมวดอักษร ข

ค้นหาจาก : คำศัพท์ ความหมาย

 

ค้นหา

ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน

• ความหมายของคำว่า ' ขยุย ๑ '

  ขยุย ๑   หมายถึง [ขะหฺยุย] ว. กระจุย, เป็นปุย ๆ.

คำที่ใกล้เคียงกัน

• ขยุย ๒

  [ขะหฺยุย] น. ชื่อปลานํ้าจืดขนาดเล็กชนิด Akysis macronemus ในวงศ์Akysidae รูปร่างคล้ายปลาแขยง ไม่มีเกล็ด มีหนวด, สามเขี้ยวก็เรียก.

• ขรม

  [ขะหฺรม] ว. เอ็ดอึง, แซ่, (ใช้แก่เสียง).

• ขรรค์

  [ขัน] น. ศัสตราวุธชนิดหนึ่ง มีคม ๒ ข้าง ที่กลางใบมีดทั้งหน้าและหลังเป็นสันเล็กคล้ายคมรูปหอก ด้ามสั้น. (ป. ขคฺค; ส. ขฑฺค).

• ขรรคะ, ขรรคา

  [ขักคะ, ขันคา] (แบบ) น. แรด เช่น หนึ่งนบสิขานนนารถ เถลิงขรรคาอาศน์ แลยาตรอัมพรแผ่นพาย. (ดุษฎีสังเวย). (ป. ขคฺค;ส. ขฑฺค).

• ขรรคะ, ขรรคา

  [ขักคะ, ขันคา] (แบบ) น. แรด เช่น หนึ่งนบสิขานนนารถ เถลิงขรรคาอาศน์ แลยาตรอัมพรแผ่นพาย. (ดุษฎีสังเวย). (ป. ขคฺค;ส. ขฑฺค).

• ขรัว

  [ขฺรัว] น. คําเรียกภิกษุที่มีอายุมาก หรือที่บวชเมื่อแก่ หรือฆราวาสผู้เฒ่า. ว. เรียกคนที่มั่งมีว่า เจ้าขรัว.

• ขรัวตา

  น. สามัญชนที่เป็นตาของพระองค์เจ้า.